به دلیل محرومیت‌های پزشکی جمشید شارمهد قدرت حرف زدن و راه رفتن را از دست داده است

جمشید شارمهد، ایرانی دو تابعیتی که در  ایران به مرگ محکوم شده در نتیجۀ محرمیت از مراقبت‌های پزشکی توانایی حرف زدن و راه رفتن را از دست داده است. غزال شارمهد، دختر جمشید شارمهد، با اظهار این مطلب به خبرگزاری فرانسه افزوده است که وضعیت جسمانی پدرش حقیقتاً وخیم است و خطر مرگ جان وی را جداً تهدید می‌کند.

جمشید شارمهد © مشرق

جمشید شارمهد که از بیماری پارکینسون رنج می‌برد از دارو و مراقبت‌های پزشکی محروم است. به گزارش کمیسیون تحقیق سازمان ملل در خصوص دستگیری‌های خودسرانه، جمشید شارمهد که ساکن آمریکا بوده در سال ۲۰۲۰ توسط نیروهای امنیتی ایران در امارات ربوده و سپس از طریق عمان به ایران منتقل شده است. حکومت تهران می‌گوید که نامبرده طی "عملیاتی پیچیده" دستگیر شده است.

دادگاه انقلاب جمهوری اسلامی جمشید شارمهد را به اتهام مشارکت در انفجار مسجدی در شیراز در سال ۲۰۰۸ به اعدام محکوم کرده است. غزال شارمهد به خبرگزاری فرانسه گفته است که ابتلاء پدرش به بیماری پارکینسون در مرحلۀ پیشرفته است و محرومیت وی از دارو و مراقبت های پزشکی عملاً ناتوانی وی در حرف زدن، راه رفتن و حتا نفس کشیدن را در پی داشته است.

غزال شارمهد افزوده است که در اثر شکنجه و سوءتغذیه دندان‌های پدرش شکسته‌ شده‌اند و وی قادر به تکان خوردن، جویدن و غذا خوردن کامل نیست. غزال شارمهد همچنین گفته است که پدرش به مدت ۱۱۸۵ روز در سلول انفرادی به سر برده و همین می‌تواند باعث جنون و بی رمقی کامل انسان شود. به گفتۀ غزال شارمهد پدرش از درد شدید در قفسۀ سینه و ورم پا نیز رنج می برد.

خانوادۀ جمشید شارمهد نمی‌دانند که وی کجا زندانی است. غزال شارمهد که خود پرستار متخصص است بعید نمی‌داند که پدرش در این وضعیت هر آن دچار حملۀ قلبی شود. او گفته است که بازجویان جمهوری اسلامی می‌خواهند پدرش را در هم شکنند و از آنجا که وی را در یک محاکمۀ نمایشی به اعدام محکوم کرده‌اند بیم آن می رود که هر آن وی را از سلول انفرادی خارج و اعدام کنند.

جمشید شارمهد شهروند آلمانی ساکن کالیفرنیا است. احمدرضا جلالی یک سوئدی ایرانی‌تبار ساکن آمریکا است که در سال ۲۰۱٧ به اتهام مشابه توسط دادگاه انقلاب تهران به مرگ محکوم شد. خانوادۀ وی همانند خانوادۀ جمشید شارمهد متأسف است که در معاملۀ سپتامبر گذشته میان دولت های ایران و آمریکا، دولت واشنگتن خواستار آزادی آقای جلالی نشد. دست کم دوازده تن از اتباع خارجی در ایران زندانی یا به گفتۀ سازمان‌های مدافع حقوق بشر گروگان هستند. همین سازمان‌ها جمهوری اسلامی ایران را به استفاده از "دیپلماسی گروگانگیری" برای چانه زنی در تعامل با قدرت‌های خارجی متهم می کنند.